To, co wydarzyło się 28 września 2000 roku przy ulicy Reymonta 22, jeszcze po latach może budzić zdumienie. Wisła Kraków zdawała się być wówczas w beznadziejnym położeniu – na wyjeździe przegrała w I rundzie Pucharu UEFA z Realem Saragossa 1:4, a rewanż rozpoczął się od samobójczej bramki Marcina Baszczyńskiego. W tych warunkach nawet najwięksi optymiści oswajali się już z goryczą porażki… A jednak w drugiej połowie Wisła w nieprawdopodobnych okolicznościach odwróciła losy rywalizacji. Trener Lenczyk dokonał w przerwie trzech zmian i puścił w bój pięciu nominalnych napastników. W 51. minucie trochę przypadkową bramkę zdobył Kelechi Iheanacho, a po chwili prowadzenie Wiślakom dał Tomasz Frankowski. Trzecia bramka wpadła po potężnym uderzeniu Kazimierz Moskala, które przełamało ręce interweniującego bramkarza i  natchnęła zawodników do porywającej walki o końcowy triumf. Wiślacy przeprowadzali atak za atakiem, czas jednak uciekał w nieubłagany sposób. Wreszcie w 88. minucie w olbrzymim zamieszaniu w poprzeczkę uderzyli Sosin i Niciński, a piłkę do siatki wcisąnął dopiero Tomasz Frankowski. W dogrywce gole nie padły, ale Biała Gwiazda skuteczniej wykonywała rzuty karne. Tym sposobem Wisła jako pierwszy polski klub wyeliminowała z europejskich pucharów hiszpańską drużynę.  

 

Źródło: Historia Wisły

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA