Związek szybko zreflektował się i już w kolejnym sezonie liga ruszyła pod jego auspicjami. W premierowym sezonie jednak nie można było liczyć ani na wsparcie PZPN-u, ani na udział piłkarzy Cracovii. Do ligi jako drugi krakowski zespół dokooptowano więc Jutrzenkę, z którą Biała Gwiazda zagrała w pierwszej kolejce. W ligowym debiucie Wiślacy zaaplikowali późniejszemu spadkowiczowi 4 gole, nie tracąc żadnego. 3 kwietnia o 15.45 sędzia Bronisław Danzigier z Łodzi zagwizdał po raz pierwszy, a o 16.06 Stanisław Czulak zdobył premierowe trafienie. Jego „ostry” strzał sprawił olbrzymie problemy Julianowi Elsnerowi, który nie utrzymał piłki w rękach, pozwalając jej na wturlanie się do siatki. Tak padł pierwszy z jak dotąd 3361 goli dla Wisły w lidze! Tydzień później, ponownie na stadionie Jutrzenki, znajdującym się w miejscu, w którym dziś kibice dopingują Białą Gwiazdę, krakowianie pokonali Ruch Wielkie Hajduki 2:0. Mecz nie został rozegrany na obiekcie Wisły ze względu na to, iż czekano na… wzmocnienie świeżo posianej trawy. 

 

 

Pierwsze starcie poza Krakowem odbyło się w Łodzi, a przeciwnikiem był Klub Turystów. Wiślacy musieli radzić sobie bez Henryka Reymana, którego na południu kraju zatrzymały obowiązki wojskowe. Porażka 1:5 pokazała, jak ważnym ogniwem zespołu z Krakowa był jego kapitan. Kolejny mecz krakowianie rozegrali… niecały dzień później w Warszawie. Bez regeneracji i legendy Białej Gwiazdy Wiślacy wygrali z Legią 4:1 po golach Czulaka, Balcera i dwóch Adamka. Na pierwsze spotkanie ligowe w historii na własnym boisku kibice Wisły musieli poczekać do 24 kwietnia 1927 roku. Rywalką krakowian była lwowska Hasmonea, a pierwszym strzelcem ligowego gola na wiślackim obiekcie jej snajper, Zygmunt Steuermann. Wisła nie dopuściła jednak do tego, by przegrać ligowy debiut u siebie i trzykrotnie pokonała bramkarza gości. Dwa trafienia zaliczył Józef Adamek, a wygraną przypieczętował Mieczysław Balcer.

 

 

Wisła co prawda rozpoczęła sezon nieco później niż inne zespoły, ale delegacje, podczas których krakowianie rozgrywali po dwa mecze sprawiły, że Henryk Reyman i spółka bardzo szybko prześcignęli rywali pod względem liczby rozgrywanych meczów. Jako że większość z nich była wygrana, Biała Gwiazda już w maju wysunęła się na pozycję lidera ligowej stawki. Przyczyniło się do tego wspaniałe zwycięstwo nad 1. FC Katowice u siebie. Wiślacy nie dali szans przedstawicielom mniejszości niemieckiej i pewnie wygrali 3:0, rozpoczynając marsz po mistrzostwo. 

 

Losowanie przed meczem Wisły z 1. FC Katowice. Kapitanowie Henryk Reyman, E. Goerlitz i sędzia Zygmunt Hanke. Fot: historiawisly.pl
 

Rozpromienieni pokonaniem najgroźniejszego rywala piłkarze Wisły w następnych sześciu spotkaniach zdobyli 28 goli, z czego po siedem zaaplikowali golkiperom TKS-u Toruń i Jutrzenki, a osiem bramkarzowi Warszawianki. Na największy popis strzelecki przyszedł czas 11 września 1927 roku. 6 bramek strzelił Henryk Reyman, po 3 Józef Adamek i Jan Reyman, 2 trafienia dołożył Mieczysław Balcer a dzieła zniszczenia dopełnił Stanisław Czulak i Wisła wygrała z TKS-em Toruń 15:0. Co prawda goście przyjechali na spotkanie rezerwowym składem, gdyż najlepszych piłkarzy z Torunia zatrzymali wojskowi i zmusili do gry w militarnych mistrzostwach kraju, jednak wynik ten do dziś robi olbrzymie wrażenie. Od tego czasu żaden z klubów nawet na chwilę nie zdołał wyprzedzić Wisły w tabeli - nawet gdy 1. FC Katowice zrównało się liczbą punktów, znacznie przegrywało rywalizację bilansem bramkowym.

 

W 23. kolejce wszystko mogło się wyjaśnić na korzyść Białej Gwiazdy. W meczu na szczycie, rozgrywanym w Katowicach z „Efcyjem” krakowianie musieli wygrać, by uciec na siedem punktów i być niemal pewnym końcowego triumfu. Tak też się stało - w „najważniejszym spotkaniu w historii polskiej ligi” Wisła pokonała 1. FC 2:0, a katowiczanie opuścili plac gry po 73. minutach, nie zgadzając się z werdyktami arbitra. Krakowianie dzięki bramkom niezawodnego w najważniejszych spotkaniach Stanisława Czulaka oraz Henryka Reymana byli o krok od tytułu. Świętowanie zaczęło się już w drodze na dworzec w stolicy Górnego Śląska. Kibice z całego południa Polski, którzy w potyczce z niemiecką ekipą ściskali kciuki za Wisłę, oficjalnie odprowadzili swych bohaterów na pociąg. Pochód przekształcił się w „manifestację polskości”, a akompaniowała mu orkiestra, grająca polskie pieśni patriotyczne. 

 

Do stuprocentowego zagwarantowania pierwszego w historii tytułu ligowego wystarczyła wygrana w kolejnym starciu z groźną Polonią Warszawa. Na stadionie Wisły zaczęło się źle, ale skończyło się pięknie - za sprawą Stefana de Jelskiego to goście wyszli na prowadzenie, lecz potem gracze Białej Gwiazdy zaaplikowali rywalom aż 7 goli! Gdy z Warszawy dotarła informacja, że katowiczanie ulegli Legii aż 0:5, na stadionie Wisły rozpoczęło się święto. Już po 24 kolejkach Wisła zgarnęła tytuł, przez co nie była w stanie w pełni skoncentrować się na dwóch ostatnich spotkaniach z lwowskimi drużynami. Najpierw krakowianie przegrali z Pogonią 0:2, a na zakończenie premierowego sezonu zremisowali z Hasmoneą 2:2. Co ciekawe, ostatniego gola w tym meczu, a zarazem 95 Wisły w całych rozgrywkach zdobył Stanisław Czulak - ten sam, który otworzył worek z bramkami w pierwszym meczu z Jutrzenką. 

 

Tabela ligowa na zakończenie roku 1927. Fot: historiawisly.pl
 

 

Po ostatnim, wyjazdowym meczu, krakowianie wsiedli w nocny pociąg do swojego miasta, a następnie przeszli z dworca przez Błonia, aż na ulicę Spadzistą - prosto do domu znanego malarza i wielkiego sympatyka Białej Gwiazdy, Vlastimila Hofmana. To właśnie w jego domu, pełnym portretów Wiślaków, odbyło się przyjęcie, na którym piłkarze świętowali swoje pierwsze mistrzostwo Polski. Z 40 zgromadzonymi punktami i bilansem bramek + 63, Biała Gwiazda znokautowała wszystkich rywali i, jak przyznawały media, absolutnie zasłużenie mogła się z niego cieszyć. Królem strzelców całych rozgrywek został Henryk Reyman, którego 37 goli do dziś pozostaje niepobitym rekordem. A przecież dziś gracze Ekstraklasy mają do dyspozycji nie 26, a aż 37 kolejek!

 

Jakub Pobożniak

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA