„Wejście do drużyny, która trenuje już od niemal trzech tygodni na pewno nie należy do najłatwiejszych. Język polski jest trudny, ale koledzy mi pomagają - zarówno po angielsku, jak i po hiszpańsku. Cieszy mnie gra w piłkę, mimo że jest tutaj nieco inaczej niż w mojej ojczyźnie”.

Choć zwycięstwo satysfakcjonuje Hiszpana, to nie końcowy rezultat, a zrozumienie na murawie było kluczowe w tym spotkaniu. „W okresie przygotowawczym każdy mecz jest dla nas okazją do zgrania się i poznania na boisku. To liczy się bardziej niż wynik. Zwycięstwa będą istotne, gdy rozpoczniemy zmagania w lidze. Celem na ten sezon powinna być walka o tytuł, a z pewnością zakwalifikowanie się do europejskich pucharów” - sugerował.

Starzy przyjaciele

Defensor Białej Gwiazdy, podobnie jak Julián Cuesta, dzielił miejsce w szatni Almeríi z Kalu Uche. Nigeryjczyk po latach ciepło wspomina czas spędzony na R22. „Dużo rozmawialiśmy przed przenosinami do Krakowa. Kalu Uche wypowiadał się o Wiśle w samych superlatywach. Mówił, że to wielki klub z wiernymi kibicami, a atmosfera na boiskach w Ekstraklasie jest niesamowita. Chociaż grał przy Reymonta jako dwudziestokilkuletni zawodnik i pewnie część rzeczy się przez tych kilkanaście lat zmieniła, to miło wspomina ten okres, a ponadto było to dla niego rewelacyjne doświadczenie” - wspominał Fran Vélez.

Postać nigeryjskiego pomocnika to niejedyny „smaczek” polsko-hiszpański. Ekipę Białej Gwiazdy przed dwoma tygodniami zasilił bramkarz, który występował w zespole Indálicos. „Fajnie jest znowu spotkać się z Juliánem Cuestą. Pomagamy sobie tutaj nawzajem. Spędziliśmy cztery lata w Almeríi” - mówił obrońca.

Z rodziną nie tylko na zdjęciu

Już niedługo Fran Vélez będzie mógł poczuć się dosłownie jak w domu, ponieważ będzie miał obok siebie najbliższych. „Na razie wciąż mieszkam w hotelu, ale w najbliższych dniach zamierzam sfinalizować temat własnego mieszkania. Wkrótce przyjedzie tutaj moja rodzina - żona i córka, które są dla mnie całym życiem” - przyznał.

Tył koszulki Francisco Manuela Véleza Jiméneza jest pełen symboli. „Numer na koszulce przypomina mi o tacie, który też grał w piłkę. Nosił numer 4, więc ja wziąłem 44. Futbol to w naszej rodzinie tradycja. A oraz V to pierwsze litery najważniejszych kobiet w moim życiu - Andrei i Vegi, czyli żony i córki” - zakończył defensor Białej Gwiazdy.

Przemysław Marczewski
Biuro Prasowe Wisły Kraków SA