Nie ma co ukrywać… Pozostawienie mojej rodziny, ojczyzny było bardzo trudne. Ale wierzę, że sukces wymaga poświęceń. Liczę, że jak najszybciej zaadaptuję się w Polsce i będę w stanie komunikować się po polsku. To skomplikowane kiedy nie możesz w pełni zrozumieć kolegów z drużyny, ani dokładnie słyszeć, co do ciebie mówią. Nie wiedzieć, jak z ich perspektywy radzisz sobie na boisku. Najważniejsza jest teraz jak najszybsza adaptacja, nauka kluczowych wyrazów i realizowanie na murawie tego, czego się ode mnie oczekuje.

 

 

Tak. Dość wcześnie opuściłem rodzinny dom. To była moja decyzja, by szukać lepszej przyszłości dla mojej mamy, dla całej mojej rodziny, bo na to zasługują. I oczywiście dla mnie, wykonując tę pracę. Na razie nie żałuję tej decyzji i mam nadzieję, że to się nie zmieni.

 

 

Kraków wydaje się pięknym miastem. A różnice są dość spore. Życiu w Kolumbii towarzyszy znacznie więcej radości. Tu na pierwszy rzut oka ludzie są nieco bardziej poważni. Gdy decyduję się na pracę, moją rolą jest też dostosować się do stylu życia w Krakowie, to dla mnie bardzo ważne.

 

 

To oczywiście zależy gdzie. Jedno miasto jest bardziej radosne, inne chłodniejsze. Ale generalnie Kolumbia znana jest ze swojej radości. Jest dobrze zorganizowana, czysta. Choć równie pozytywne wrażenie wywarł na mnie Kraków. 

 

 

To prawda. Jestem radosny, zawsze znajduję dobre strony sytuacji i cieszę się życiem.

 

 

Zdecydowanie tak. Chcę grać najszybciej, jak to możliwe. Tak, by Zarząd, kibice byli zadowoleni. Przede wszystkim pragnę pomagać drużynie, spełniać wymagania trenera. Wierzę, że wieloma treningami pełnymi ciężkiej pracy będę w stanie to osiągnąć.

 

 

(śmiech) Szczęśliwie poznałem już wspaniałą kobietę - Marię Teresę, która bardzo mi pomaga. To dla mnie istotna, piękna relacja. I mam nadzieję, że będzie trwała. 

 

 

To rzeczy, których musimy się jak najszybciej nauczyć, zdawać sobie z nich sprawę. W Kolumbii możesz swobodnie przemieszczać się w strojach innego zespołu i nie ma żadnego problemu, wszyscy cię szanują. Tym razem nie było najmniejszego kłopotu, ale już to wiemy i następnym razem pewnie będziemy to mieli na uwadze.

 

 

Tak, oglądałem już parę meczów. W lidze rzeczywiście przeważa walka fizyczna. Liczę, że szybko dostosujemy się do tutejszego stylu gry, a nasza technika będzie dodatkowym atutem, z którego będziemy korzystać.

 

 

Jasne - Roberta Lewandowskiego! To jeden z najlepszych napastników, może nawet na całym świecie.

 

 

Tak, choć na razie malutko. Potrafię powiedzieć „dziękuję”, „tak”, ale mam nadzieję, że wkrótce opanuję znacznie więcej słów. (uśmiech)

 

Rozmawiał Damian Juszczyk

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA