Pierwszy ze wspomnianych kombatantów, pułkownik Tadeusz Bieńkowicz, pseudonim „Rączy”, jest jednym z najbardziej zasłużonych żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego i Armii Krajowej. Wielokrotnie był odznaczany za swoją postawę w trakcie wojny (między innymi jest kawalerem Orderu Wojennego Virtuti Militari). Za swoją powojenną, niepodległościową działalność został ukarany więzieniem, w którym – mimo siedmiu miesięcy tortur i zasądzonego dożywocia – nie wydał swoich współtowarzyszy.

Kapitan Janusz Kamocki to żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej, działający pod pseudonimem „Mamut”. Po wojnie został więźniem politycznym za swoją konspiracyjną działalność w Narodowym Zjednoczeniu Wojskowym. Pomimo represji udało mu się uzyskać tytuł doktora w dziedzinie etnografii, do tej pory jest aktywny naukowo.



Trzeci z zaproszonych gości, który z powodu złego stanu zdrowia oraz pobytu w szpitalu nie mógł zjawić się na meczu, to porucznik Wacław Szacoń, pseudonim „Czarny”. Pan Wacław to były żołnierz Narodowej Organizacji Wojskowej i Armii Krajowej, wielokrotnie odznaczony za swoje działania podczas II wojny światowej. Po wojnie jako aktywny uczestnik konspiracji został skazany na poczwórną karę śmierci, zamienioną później na dożywocie. Pomimo represji i ponawianych propozycji współpracy w zamian za opuszczenie więzienia pozostał niezłomny aż do momentu odzyskania wolności w 1956 r.

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA