Rozgrywki ligowe debiutowały w Polsce w 1927 roku. Do ich powołania doszło w wyniku… buntu klubów, które nie chciały grać starym systemem. Do tego czasu bowiem rozgrywano mistrzostwa okręgowe, dopiero ich zwycięzcy rywalizowali między sobą o tytuł najlepszego zespołu w Polsce. W efekcie spotkania pomiędzy najsilniejszymi klubami były nieliczne, większość zawodów była mało atrakcyjna dla kibiców, co rzutowało na finanse klubów. Wisła była jednym z inicjatorów reformy, pomysł powołania ogólnokrajowej ligi zdobył duże poparcie, sprzeciw wyraził jednak… PZPN. Piłkarska centrala stanowczo broniła starego porządku, reformatorzy byli jednak tak zdecydowani, że liga ruszyła pomimo oporu PZPN. 

 

W takiej napiętej atmosferze 3 kwietnia 1927 roku rozpoczęła się pierwsza kolejka ligowa. Wisła na początek mierzyła się z lokalnym rywalem - Jutrzenką - i spotkanie to zdecydowanie wygrała. Tak przebieg gry opisywała wówczas prasa: „Pierwszy mecz ligowy, mimo przenikliwego chłodu, ściągnął na boisko Jutrzenki wcale liczną, bo 2000 osób liczącą publiczność. Zawody należały do bardzo zajmujących ze względu na zmienność sytuacyj oraz tempo, towarzyszące im przez cały niemal czas. Dopiero pod koniec meczu wystąpiło u pewnych graczy znużenie, na których znać było brak treningu.”

 

Pierwszego gola dla Wisły zdobył o godzinie 16:06 Stanisław Czulak. Później wynik podwyższył Józef Adamek - najpierw po kiksie obrońcy, a następnie z rzutu karnego za zagranie ręką. Co ciekawe, według reportera Przeglądu Sportowego rzutu karnego powinno w ogóle nie być, gdyż obrońca Jutrzenki wybijał piłkę ręką już z własnej bramki. Wynik spotkania ustalił Henryk Reyman. 

 

Tym meczem Wisła rozpoczęła swój marsz po tytuł mistrzowski. Po pełnym emocji sezonie Biała Gwiazda mogła pochwalić się 19 zwycięstwami i 2 remisami przy 5 porażkach. Bilans bramek wyniósł 95 do 32, z czego aż 37 goli zdobył Henryk Reyman. Osiągnięcie kapitana Wisły pozostaje rekordem polskiej ligi. 

historiawisly.pl