Do 1926 roku Mistrzostwa Polski w piłce nożnej przeprowadzano systemem nieligowym. Rozgrywano mistrzostwa okręgowe, a dopiero w drugim etapie mistrzowie poszczególnych okręgów rywalizowali między sobą na szczeblu centralnym.

Szybko stało się oczywiste, że taki system rozgrywek hamuje rozwój polskiej piłki. Rzadko dochodziło do spotkań pomiędzy najsilniejszymi drużynami, a przegrani w mistrzostwach okręgowych w drugiej części sezonu nie rozgrywali spotkań o stawkę. W efekcie zainteresowanie kibiców meczami było niskie, co przekładało się negatywnie na finanse klubów.

Pierwsze mistrzostwo

Pod koniec 1926 roku przystąpiono do działania. Wśród inicjatorów zmian byli działacze Wisły Kraków: Aleksander Dembiński, Adam Obrubański, Zygmunt Bieżeński. Wisła postulowała utworzenie ligi piłkarskiej na wzór angielski, gdzie najsilniejsze drużyny rywalizowałyby na przestrzeni całego sezonu w systemie "każdy z każdym, mecz i rewanż". 4 grudnia 1926 roku rozpoczęła się konferencja (zwołana przez Wisłę, Pogoń Lwów i Polonię Warszawa), w której trakcie 12 czołowych polskich klubów podjęło uchwałę o powołaniu ligi. W kolejnych tygodniach dopracowywano szczegóły. Co ciekawe, przeciwnikiem zmian okazał się Polski Związek Piłki Nożnej, który opowiedział się za pozostaniem przy archaicznym systemie. Kluby były jednak na tyle zdeterminowane, że rozpoczęły rozgrywki ligowe wbrew woli PZPN. Sukces ligi sprawił, że PZPN nie miał później wyboru i musiał zaakceptować nowe realia piłkarskie.

Premierowe rozgrywki ligowe ruszyły w Polsce wiosną 1927 roku. Piłkarze musieli wykazać się wysoką formą przez cały sezon, a bezpośrednie mecze pomiędzy największymi rywalami budziły wielkie emocje. Na koniec sezonu najsilniejsza okazała się Wisła Kraków, a najlepszym strzelcem został jej kapitan, Henryk Reyman.

historiawisly.pl
Biuro Prasowe Wisły Kraków SA