Po zakończeniu II Wojny Światowej nie od razu zdecydowano się w Polsce na wznowienie rozgrywek ligowych w przedwojennej formule. Ogólnokrajowa liga ruszyła dopiero w 1948 roku. Wcześniej, w 1946 i 47 roku, rozgrywano Mistrzostwa Polski poprzedzane spotkaniami eliminacyjnymi. W fazach eliminacyjnych często zdarzało się, że naprzeciwko siebie stawały drużyny znacząco odbiegające od siebie poziomem.

Taka sytuacja miała miejsce 24 sierpnia 1947 roku, gdy Wisła Kraków mierzyła się z Pogonią Siedlce (występującą wówczas pod nazwą Ognisko). Dodatkowo odnotujmy, że Biała Gwiazda była w znakomitej dyspozycji, a goście do gry przystępowali w niepełnym składzie. Już przed meczem należało się spodziewać wysokiego wyniku, ale ostateczny rezultat przeszedł najśmielsze oczekiwania.

Na siódemkę!

Wiślacy - a konkretnie Józef Kohut - rozpoczęli strzelanie już w 15 sekundzie! Bramki padały średnio co 5 minut, do przerwy wynik wynosił więc 8:0. W drugiej połowie Wiślacy zwiększyli częstotliwość strzelania. Tu należy docenić skrupulatność dziennikarzy, którzy w takiej kanonadzie zdołali odnotować nazwiska strzelców. 7 goli zdobył Mieczysław Gracz, 6 - Józef Kohut, 5 - Artur Woźniak, 2 - Władysław Giergiel, a 1 - Kazimierz Cisowski. Goście szybko stracili zapał do gry i stanowili jedynie tło dla piłkarskich popisów krakowian. 

W całych eliminacjach MP Wisła Kraków w 16 potyczkach zanotowała bilans 14 zwycięstw przy relacji bramek 101 do 9! Biała Gwiazda rozgromiła także Motor Białystok (16: i 9:0), Szombierki Bytom (4:0 i 7:0), Lecha Poznań (5:0 i 1:0), Skrę Częstochowa (5:0 i 9:1). Pogoń Siedlce nie była więc jedyną drużyną, która w 1947 roku bezpośrednio przekonała się o sile Wisły, ale to właśnie rezultat z 24 sierpnia pozostaje do dzisiaj najwyższym zwycięstwem Białej Gwiazdy w meczu o punkty.

źródło: historiawisly.pl

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA