Szkolnikowski urodził się 13 marca 1889 roku w majątku Kuna na Podolu. W Krakowie uczył się w II Wyższej Szkoły Realnej - tutaj jego nauczycielem był Tadeusz Łopuszański. Gdy na wiosnę 1906 roku profesor Łopuszański zaproponował swoim podopiecznym utworzenie klubu piłkarskiego, Szkolnikowski znalazł się w gronie założycieli Wisły. Co więcej, to właśnie Szkolnikowski miał zaproponować nazwę „Wisła”. W tamtych latach - gdy Polski nie było na mapach Europy, a jej terytorium rozdzielone było pomiędzy Rosję, Austrię i Niemcy - Wisła dosłownie i symbolicznie łączyła wszystkich Polaków. Królowa Polskich Rzek przepływała bowiem przez każdy z trzech zaborów. „Wisła i Polacy to Polska” - tak umotywowano wówczas wybór nazwy dla drużyny, uczniowie Łopuszańskiego chcieli bowiem podkreślić swoje patriotyczne nastawienie.

Józef Szkolnikowski występował na bramce, jako pierwszy pełnił też funkcję kapitana Wisły Kraków. Jego gra w pierwszym zespole nie trwała długo, ograniczała się bowiem do lat 1906-7. Szkolnikowski pozostał jednak bardzo mocno związany z klubem. W 1918 roku Wisła wznowiła działalność po zawieszeniu swojego istnienia na czas I Wojny Światowej. Klub znajdował się wówczas w bardzo trudnej sytuacji - nie miał żadnego majątku, boiska, sprzętu. Uznano wtedy, że to właśnie Szkolnikowski będzie właściwą osobą do przeprowadzenia Wisły przez ten wymagający okres. Szkolnikowski pełnił funkcję prezesa Wisły w latach 1919-21 - był pierwszą osobą wypełniającą tę rolę w niepodległej Polsce.

Odbudowa Wisły

W tych pierwszych latach niepodległości Szkolnikowski wykonał potężną pracę na rzecz Wisły, polskiego sportu i na rzecz kraju. Pomógł Wiśle zbudować fundamenty finansowo-organizacyjne swojej działalności, rozpoczął starania, które w 1922 roku doprowadziły do otwarcia przez Białą Gwiazdę swojego własnego stadionu. Jednocześnie Szkolnikowski był prezesem Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej i jednym z założycieli Polskiego Związku Piłki Nożnej. W PZPN pełnił funkcję wiceprezesa. W 1921 roku wraz z kilkoma innymi działaczami utworzył Przegląd Sportowy. Jako kierownik Wydziału Gier PZPN był pierwszym w historii selekcjonerem Reprezentacji Polski, gdy Biało-Czerwoni w grudniu 1921 roku rozegrali swój pierwszy mecz międzypaństwowy (z Węgrami). Wśród tych wszystkich obowiązków działacza Józef Szkolnikowski  był żołnierzem Wojska Polskiego i odznaczył się na polach bitewnych - w latach 1919-20 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako saper, za co został odznaczony Krzyżem Walecznych.

W późniejszych latach Szkolnikowski był między innymi kierownikiem sekcji piłki nożnej Wisły, przewodniczącym komisji gospodarczej Towarzystwa Sportowego, wiceprezesem naszego klubu. Jego drugą sportową pasją, obok piłki nożnej, była lekkoatletyka. Był sędzią zawodów lekkoatletycznych na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku.

Żołnierz wyklęty

W 1939 roku walczył w kampanii wrześniowej w stopniu majora. Trafił do armii generała Andersa, z którą przeszedł szlak bojowy. Został w czasie wojny ranny w stopę i do końca życia kulał i chodził o lasce. Do 1947 roku przebywał w Szkocji, potem zdecydował się na powrót do Polski, choć z pewnością zdawał sobie sprawę, że pod komunistyczną władzą będzie go czekał trudny los. Osiadł w Katowicach. Był szykanowany przez władze, pomimo dużego doświadczenia, wykształcenia i znajomości języków obcych długo nie mógł znaleźć pracy. W trudnych warunkach materialnych pogarszał się też jego stan zdrowia. Józef Szkolnikowski zmarł na zawał serca w 1958 roku.

historiawisly.pl
Biuro Prasowe Wisły Kraków SA