W historii Wisły zapisał się jako piłkarz uniwersalny. Współcześnie mówi się tak o zawodniku, który może zagrać na przykład na obu bokach obrony, albo na środku defensywy i w pomocy. Jan Ketz tymczasem, zależnie od potrzeb drużyny, występował na bramce lub… w ataku! Oczywiście w tamtych latach piłkarze nie byli tak wyspecjalizowani jak obecnie, a football miał charakter amatorski. Tym niemniej postawa Ketza musi budzić uznanie, szczególnie że na obu pozycjach spisywał się znakomicie. Świetne warunki fizyczne (192 centymetry wzrostu) pozwalały mu skutecznie wyłapywać strzały i dośrodkowania. W napadzie zaś Ketz dał się poznać jako świetny drybler. Co ciekawe, większość goli zdobył strzałami z dystansu, a nie - jak można by sądzić po jego wzroście - strzałami głową. 

 

Jan Ketz był zawodowym żołnierzem. Związany z tym tryb życia i częsta zmiana garnizonów sprawiły, że jego kariera sportowa nie rozwinęła się współmiernie do jego talentu. Zresztą sport był dla niego raczej formą przygotowania fizycznego niż celem samym w sobie. Ketz ćwiczył też lekką atletykę, tenis, piłkę ręczną. Po II Wojnie Światowej był trenerem, pracował między innymi z Górnikiem Wałbrzych, Stalą Rzeszów i Resovią, Hutnikiem Kraków. Jan Ketz zmarł w 1983 roku. 

 

 

historiawisły.pl