Sielankę przerwała jednak II wojna światowa. Rozgrywki piłkarskie w okupowanym mieście trwały, choć pod koniec wojennej zawieruchy należało bardzo uważać na łapanki. Nastoletni Leszek Snopkowski pojawiał się na meczach Wisły w Okupacyjnych Mistrzostwach Krakowa - które Biała Gwiazda zdominowała - jednak jeszcze w roli widza. Dopiero w 1945 roku 17-letni wówczas młodzian zdecydował się wstąpić do ukochanego klubu. Na debiut w oficjalnym starciu przyszło mu jednak poczekać do 15 czerwca 1947 roku. Premierową potyczką Snopkowskiego w Wiśle była ta w eliminacjach Mistrzostw Polski 1947 przeciwko Polonii Warszawa, zakończona remisem 2:2. W roku tym 19-latek postanowił podjąć studia prawnicze, które nie kolidowały mu jednak z możliwością uprawiania futbolu. W związku z tym do Snopkowskiego przylgnął pseudonim „Studenciak”, który towarzyszył mu aż do końca zawodniczej kariery. W 1947 roku zawodnik ten wystąpił jeszcze czterokrotnie, a w jednym z dwóch meczów przeciwko AKS-owi Chorzów zdobył swoją jedyną bramkę w spotkaniu o stawkę w ciągu całej kariery! Uderzenie z dystansu po kornerze pozwoliło Wiśle wygrać 3:0 i liczyć się do ostatniej kolejki w walce o mistrzostwo kraju. Po porażce 2:5 z Wartą Poznań przypadło one Wielkopolanom, a krakowianie musieli obejść się smakiem. 

 

Podobnie było i rok później, gdy triumfatora rozgrywek wyłonił dodatkowy baraż między Białą Gwiazdą i Cracovią. Leszek Snopkowski to spotkanie obserwował jednak z trybun stadionu Garbarni, na którym Pasy rozstrzygnęły losy tytułu na swoją korzyść. W roku 1948 „Studenciak” zagrał tylko jedno starcie - z Legią (1:4). Na murawie wciąż szansę otrzymywali starsi gracze, a brak możliwości przeprowadzania zmian sprawił, że kto zaczynał mecz, musiał go dokończyć. 

 

 

W mistrzowskim sezonie 1949 Leszek Snopkowski sześciokrotnie zameldował się na placu gry. Co ciekawe, 21-latkowi przyszło wówczas występować na kilku pozycjach. „Studenciak” u trenera Josefa Kuchynki pełnił rolę defensywnego pomocnika, ale zdarzało mu się także zagrać na środku obrony i skrzydle. Już w kolejnym roku, w którym Wisła potwierdziła krajową hegemonię, Snopkowski zaprezentował się 15 razy i walnie przyczynił się do zdobycia kolejnego tytułu. Gracz środka pola odpowiedzialny był głównie za przerywanie akcji rywali, a z zadania tego wywiązywał się fantastycznie. Łatka zawodnika od czarnej roboty nie przeszkadzała Snopkowskiemu, który wielokrotnie chwalony był przez prasę nawet po przegranych meczach. 

 

Odpowiedzialnie grający pomocnik z biegiem czasu został przesunięty na środek obrony, a w 1953 roku wybrano go kapitanem Wisły Kraków. To właśnie świeżo upieczony absolwent studiów prawniczych wyprowadził Białą Gwiazdę na premierowe starcie na zrewitalizowanym stadionie, gdzie podjęto budapeszteński Vasas. Ogółem w 1953 Leszek Snopkowski nie opuścił żadnego starcia Wisły - ani towarzyskiego, ani oficjalnego. Był to jedyny taki sezon „Studenciaka”, który po odejściu klubowej starszyzny cieszył się w ekipie Białej Gwiazdy największym szacunkiem.

 

 

Środkowy obrońca przeprowadził Wisłę suchą stopą przez kilka chudszych lat, wielokrotnie podrywając swoich kolegów do nieustępliwej walki aż do ostatniego gwizdka. Tak też było choćby w spotkaniu z Zagłębiem Sosnowiec w 1958 roku, kiedy to Biała Gwiazda ze stanu 1:3 doprowadziła do zwycięstwa 4:3. Snopkowski, „przytwierdzony” już taktycznie do środka obrony, w drugiej połowie pognał do przodu i wystąpił jako napastnik. Mierząc 173 centymetry, wygrywał on większość pojedynków powietrznych, a to wykorzystał w pełni Wiesław Gamaj, którego hat-trick w siedem minut zapewnił Wiśle dwa punkty.

 

Kariera Leszka Snopkowskiego trwała do 1961 roku. Jednak jego miłość do Wisły objawiała się i później, choćby przez wieloletnie zasiadanie we władzach krakowskiego klubu oraz - nieco później - w Radzie Seniorów Białej Gwiazdy. W 2012 roku Leszek Snopkowski został uhonorowany statusem Wiślackiej Legendy, a koszulka z jego nazwiskiem została zawieszona pod dachem stadionu przy Reymonta. 

 

 

Było to piękne uhonorowanie pięknej kariery, nieprzerwanie związanej z Białą Gwiazdą od maleńkości. Łącznie Leszek Snopkowski rozegrał dla Wisły 210 oficjalnych meczów. O wiele więcej zobaczył z wysokości trybun jako wierny kibic i działacz drużyny z Reymonta. Wzór przywiązania klubowego towarzyszył krakowskiemu zespołowi do swoich ostatnich dni. Leszek Snopkowski zmarł 1 stycznia 2015 roku, w wieku niespełna 87 lat. Cześć jego pamięci!

 

Jakub Pobożniak

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA