Rok później kolejny dublet, tym razem Macieja Żurawskiego i dla odmiany w starciu z Ruchem Chorzów, przyniósł identyczny wynik. W 2003 roku dwa trafienia - minuta po minucie - zaliczył Marcin Kuźba, który pogrążył… Ruch, po raz kolejny chorzowski (radzionkowian nie było już wówczas w I lidze). Jednak napastnik Białej Gwiazdy za wszelką cenę chciał poprawić osiągnięcie „Franka” i „Żurawia”. Udało mu się to pod koniec spotkania, gdy skompletował on hat-tricka. Kolejną górniczą drużyną, którą na początku roku 2004 odprawili z kwitkiem Wiślacy, był zespół z Polkowic. Tym razem Wiśle nie udało się zagrać na zero z tyłu, lecz w składzie brylował Maciej Żurawski, który… Tak, tak, zdobył dwa gole! Pamiętnymi scenami z tego starcia były przede wszystkim udawane kontuzje Górników i ich gra na czas, którą starał się przerwać sędzia Antoni Fijarczyk, podnoszący leżących co chwila podopiecznych Mirosława Dragana. 

 

Piękną serię dwóch goli zdobytych przez jednego zawodnika na początek rundy przerywa dopiero GKS Katowice, który dał się pokonać w najniższym wymiarze kary. Gdyby za urodę goli przyznawać punkty, trafienie Marka Zieńczuka bez wątpienia mogłoby liczyć się za dwa oczka! Co nie udało się w 2005 roku, powiodło się niemal 365 dni później, po tym jak Paweł Kryszałowicz… dwa razy wpisał się na listę strzelców! Wisła pokonała wówczas Groclin 2:1, znowu więc dla Białej Gwiazdy w spotkaniu inauguracyjnym trafiał tylko jeden gracz. Wydawało się, że tak samo będzie w 2007 roku, gdy dublet w końcówce pierwszej połowy uzbierał Paweł Brożek. W drugiej części spotkania Jean Paulista i Patryk Małecki sprawili jednak, że po raz pierwszy w XXI wieku więcej niż jeden Wiślak wpisany był w protokole jako strzelec gola w premierowym wiosennym spotkaniu. 

 

 

Niesamowita passa zwycięstw na rozpoczęcie piłkarskiej wiosny została przerwana w 2008 roku, gdy Biała Gwiazda zremisowała z… Koroną Kielce 1:1. Gola na wagę remisu zdobył Adam Kokoszka, a Wisła straszyła wówczas na szpicy Radosławem Matusiakiem, który nie skopiował wyczynu poprzednich snajperów. W kolejnym sezonie krakowianie takim samym wynikiem zakończyli pojedynek z Polonią Bytom, której bramki strzegł Michal Pesković - dzisiejszy pewniak do gry w sobotnim starciu z kielczanami. Jedynego gola dla podopiecznych Macieja Skorży zdobył wówczas Rafał Boguski. 

 

Po raz pierwszy w XXI wieku Białej Gwieździe przyszło przegrać wiosenny mecz inauguracyjny w Bełchatowie. Po golu Dawida Nowaka z samego początku Wisła nie zdołała się podnieść i odrobić strat. O to było jednak niesamowicie trudno - tym bardziej, że w roli atakującego debiutował wówczas Georgi Christow, który z marszu wskoczył do pierwszego składu i z marszu z niego wypadł.

 

 

W 2011 roku swoje drugie trafienie w tego typu spotkaniach zaliczył Patryk Małecki i jest to chyba gol, którego wszyscy pamiętają. W przenikliwym mrozie, jaki panował wówczas na stadionie Arki, „Mały” przedarł się w 89. minucie przez szczelną dotychczas obronę gdynian i huknął pod poprzeczkę bramki Moretto. Jeszcze tylko raz, trzy lata później Wiśle udało się pokonać swoich pierwszych w roku ligowych rywali. Stało się to w potyczce z Piastem Gliwice po golu Łukasza Garguły  z rzutu karnego. W międzyczasie krakowianie zremisowali z Zagłębiem Lubin 2:2 i z Bełchatowem 0:0, z Danielem Sikorskim na szpicy.

 

Ostatnie dwa starty zakończyły się porażkami z Lechią i Śląskiem - w obu meczach emocji było jak na lekarstwo, w obu Wisła nie zdobyła gola. Tym razem jednak musi być inaczej! Gramy u siebie, wierzymy w nowe otwarcie - a gdyby podeprzeć się statystykami z całego XXI wieku to będziemy faworytami. Przegraliśmy wszakże zaledwie trzy z szesnastu meczów otwarcia, zremisowaliśmy cztery i wygraliśmy dziewięć! Może więc tym razem uda dobić się do okrągłej dziesiątki. Może więc także pora na powrót do „tradycji” z inauguracyjnych spotkań z początku XXI wieku, gdy raz za razem któryś z naszych napastników mógł poszczycić się dubletem? 

 

Jakub Pobożniak 

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA