Piłkarze Wisły podchodzili do pucharowego starcia z olbrzymim szacunkiem do rywala. Co innego podopieczni Jose Rigi, którzy od pierwszego gwizdka bezceremonialnie faulowali krakowian. Najbardziej poszkodowanym w całym spotkaniu był motor napędowy Białej Gwiazdy - Maor Melikson, który aż dziewięć razy został zatrzymany niezgodnie z przepisami. W faulach specjalizował się przede wszystkim Haitańczyk Reginald Goreux, który przy innym niż David Fernandez Borbalan arbitrze mógłby spokojnie wylecieć z boiska. Tak się jednak nie stało, a mimo przewinień Belgów niezrażona Wisła atakowała raz za razem. Najpierw z dystansu huknął Garguła, a futbolówka minimalnie minęła słupek. Kwadrans później ten sam zawodnik wykonywał rzut wolny, piłka odbiła się od muru i ostemplowała poprzeczkę. Od prowadzenia Wiślaków dzieliły centymetry!

 

 

Pierwszy groźny zryw Standardu nastąpił w 23. minucie. Na bombę zza szesnastki zdecydował się Burundyjczyk, dysponujący także rwandyjskim, kongijskim i belgijskim paszportem - Meme Tchité. Sergei Pareiko z trudem obronił jednak ten strzał. Goście przycisnęli, chcąc zmusić krakusów do błędu i - niestety - to zadanie szybko zrealizowali. Koszmarny błąd popełnił Gervasio Núñez, który za krótko wycofał piłkę do Michała Czekaja. Stopera Wisły uprzedził Buyens, który był już w polu karnym, gdy Czekaj ratował się atakiem barkiem. Zdaniem hiszpańskiego sędziego młody Wiślak nie trafił w bark przeciwnika, co byłoby zagraniem zgodnym z przepisami, a sfaulował wybiegającego na czystą pozycję Belga. Zgodnie z dzisiejszymi przepisami za ten faul należałaby się żółta kartka, wówczas Fernandez Borbalan pokazał wychowankowi Wisły kartonik czerwony. Co gorsza, Cyriac pewnie wykorzystał jedenastkę i Biała Gwiazda musiała w osłabieniu gonić wynik.

 

 

 

Druga połowa rozpoczęła się nietypowo, bo od ataków kibiców Wisły na Sinana Bolata. Turek został obrzucony śnieżkami, a hiszpański sędzia przerwał grę i zagroził przedwczesnym zakończeniem spotkania. Tak się jednak nie stało i Biała Gwiazda nadal próbowała doprowadzić do wyrównania. Chwilę później mecz znowu trzeba było zastopować - belgijscy fani, utożsamiający się z radykalną lewicą, zaczęli rzucać racami w fanów Wisły. Na szczęście i tym razem sytuacja została opanowana.

 

Po tym wydarzeniu goście jakby stracili rytm gry i przestali sobie radzić m.in. z wprowadzonym w drugiej części starcia Ivicą Ilievem. Długo jednak na zegarze widniał wynik remisowy. Dopiero w 88. minucie po dośrodkowaniu Meliksona piłkę do bramki wepchnął… brzuchem Cwetan Genkow. Do wyjścia na prowadzenie zabrakło już czasu, ale przed rewanżem Kazimierz Moskal był pełen nadziei. W Liège padł jednak wynik bezbramkowy, który premiował Belgów.

 

 

Jak się więc potem okazało, potyczka z ówczesnym wicemistrzem Belgii była ostatnią w europejskich pucharach dla Białej Gwiazdy. Co za tym idzie, mecz z 16 lutego 2012 roku nadal pozostaje najmniej odległym pucharowym wspomnieniem przy Reymonta, a gol Genkowa jest ostatnią - 188. - bramką Wisły we wszystkich oficjalnych kontynentalnych rozgrywkach.

 

0:1 Cyriac 28’ (k.)

1:1 Genkow 88’

 

Wisła: Pareiko - Jovanović, Chávez, Czekaj, Díaz - Wilk, Núñez - Małecki (57’ Iliev), Garguła (79’ Kirm), Melikson - Genkow

 

Standard: Bolat - Goreux (46' Ciman), Felipe, Kanu, Pocognoli - Gakpe (70' Batshuayi), Buyens, Vainqueur, Seijas (81' Bjarnason) - Tchite, Cyriac

 

Żółte kartki: Genkow - Goreux, Kanu, Vainqueur 

 

Czerwona kartka: Czekaj

 

Sędziował: David Fernandez Borbalan z Hiszpanii

 

Widzów: 21 170

 

Jakub Pobożniak

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA