„Goście krakowscy zaprezentowali doskonałą grę, stojącą na wysokim poziomie technicznym i zdeklasowali zupełnie gospodarzy. ŁKS na tle dobrze grającej Wisły wypadł bardzo blado i tylko przez 12 minut stawiał skuteczny opór gościom” - tak meczowe sprawozdanie rozpoczął dziennikarz gazety „Piłkarz”. Faktycznie, po 12 minutach worek z bramkami rozwiązał Józef Kohut, który znalazł się w sytuacji sam na sam ze Szczurzyńskim i skierował piłkę do bramki. „Wyglądający jak drużyna oldbojów drużyna” - jak ŁKS opisywał „Przegląd Sportowy” - po raz drugi skapitulowała trzy minuty później. Tym razem szczęśliwym strzelcem był Mieczysław Rupa. ŁKS odpowiedział za sprawą strzału z dystansu Włodarczyka - futbolówka skozłowała przed Jerzym Jurowiczem i dziwnie odbiła się od błotnistej murawy, przez co wiślacki bramkarz był bezradny. 

 

Trzy minuty później mecz w zasadzie zamknął Mieczysław Gracz, który już po trzech minutach od bramki kontaktowej położył na deski piłkarzy ŁKS-u. Na nic zdała się zaskakująca roszada przeniesienia najlepszego napastnika łodzian, Rudolfa Patkolo na środek pomocy. Węgier z polskim paszportem miał pilnować Gracza jak oka w głowie, jednak ten swym sprytem niemal ośmieszał zawodnika… z którym dwa lata później przyszło mu grać w Białej Gwieździe.

 

 

Pierwsza połowa zakończyła się wynikiem 3:1 dla krakowian, a trener Władysław Król postanowił pozostawić Patkolo na środku boiska. Zupełnie osamotniony na szpicy był przez to Marian Łącz - piłkarz, który grał nie tylko na pierwszoligowych stadionach, lecz także… na deskach teatrów. Trzykrotny reprezentant Polski mimo kilku prób nie wpisał się na listę strzelców, w 49. minucie sztuka ta powiodła się zaś Józefowi Mamoniowi, który podwyższył stan rywalizacji na 4:1. Kolejną cegiełkę do sukcesu dorzucił Mieczysław Gracz, i nawet bramka Gwoździńskiego nie mogła nic zmienić. 

 

Przez kolejne kilka minut Wisła ostrzeliwała bramkę ŁKS-u tak, że nawet sprawozdawcy nie byli w stanie oszacować, ile razy piłka trafiała w obramowanie bramki. Pachniało dwucyfrówką, ale zespół Josefa Kuchynki za późno zaczął przekuwać szarżę na gole. W 75. minucie dublet skompletował Kohut, a po dziesięciu minutach potężnym strzałem z dystansu popisał się Tadeusz Legutko. Wielką wygraną przypieczętował Rupa i Wisła mogła schodzić z boiska przy oklaskach 6 000 kibiców Łódzkiego Klubu Sportowego - takie wrażenie wywołali na fanach łodzian piłkarze Białej Gwiazdy. Tak zaczął się marsz po upragnione trzecie mistrzostwo Polski - które z przewagą punktu nad… Cracovią Wiślacy zapewnili sobie po 21. kolejkach.

0:1 Kohut 12’

0:2 Rupa 15’

1:2 Włodarczyk 18’

1:3 Gracz 21’

1:4 Mamoń 49’

1:5 Gracz 55’

2:5 Gwoździński 57’

2:6 Kohut 75’

2:7 Legutko 87’

2:8 Rupa 89’

 

ŁKS: Szczurzyński - Włodarczyk, Z. Łuć, Sołtyszewski - T. Łuć, Patkolo - Hogendorf, Baran, Janeczek, Łącz, Gwoździński 

 

Wisła: Jurowicz - Kubik, Flanek, Łyko - Legutko, Wapiennik - Giergiel, Gracz, Kohut, Rupa, Mamoń

 

Sędziował: Julian Brzuchowski z Warszawy

Widzów: 6 000

 

Jakub Pobożniak

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA