Chyba wolelibyśmy mieć do wyboru przynajmniej kilku graczy, w tym przynajmniej jednego przedstawiciela formacji ofensywnej, ale tym razem na takiego nie dało się wskazać. Docenić więc trzeba było zawodnika z defensywy, a tu z czystym sercem możemy wybrać Dolhę.

Ema po raz kolejny dokonywał cudów w Wiślackiej bramce. Dwa obronione przez niego uderzenia głową, jedno Piszczka, drugie Arboledy, które były oddawane z najbliższej odległości, wydawały się być pewnymi bramkami. Ale nie wtedy, gdy na linii stoi przyczajona "Czarna Pantera". Dolha przynajmniej w tych dwóch sytuacjach wybronił piłki, które gdyby znalazły drogę do siatki, to nikt nie miałby do Emiliana o to pretensji. Dolha bronił jeszcze uderzenia z dystansu, a także, już prawie tradycyjnie, uderzenie kolegi z zespołu. Tym razem bramkarza Białej Gwiazdy zatrudnił Mijailović.

Emilianowi gratulujemy kolejnego świetnego występu w barwach Wisły. Mamy jednak nadzieję, że w kolejnych spotkaniach nie będziemy musieli wybierać go najlepszym zawodnikiem spośród krakowian, bo do ponadprzeciętnych interwencji "Czarnej Pantery" już się przyzwyczailiśmy. Chcielibyśmy docenić także kogoś innego.

Biuro Prasowe Wisła Kraków SSA