Od momentu, gdy „Ema” zastąpił w Wiślackiej bramce Mariusza Pawełka prezentuje się świetnie. W spotkaniu przeciw Legii co prawda puścił pierwszą bramkę w barwach Wisły, ale kilka razy zachował się niesamowicie.

Dolha w pierwszej połowie wybronił groźny strzał Janczyka (na mokrej murawie każde uderzenie jest nieprzyjemne dla golkiperów), po czym w niesamowity sposób wyciągnął strzał z najbliższej odległości Kiełbowicza. W tej sytuacji rumuński bramkarz Białej Gwiazdy po raz pierwszy pokazał swój niesamowity refleks.

Swój pełen kunszt „Ema” miał szansę pokazać w drugiej połowie, gdy Wisła po zdobyciu gola cofnęła się do obrony. Wyłapanych dośrodkowań nie sposób zliczyć, zresztą na to nie była najbardziej efektowna część jego występu. Dolha uratował Białą Gwiazdę wygrywając pojedynek sam na sam z Janczykiem (niesamowita obrona) i wyciągając strzał Burkhardta idący w samo okienko jego bramki (jeszcze bardziej niesamowita interwencja). Nawet gdy próbowali go zaskoczyć koledzy z własnej drużyny, potrafił wybić piłkę zmierzającą w światło bramki. Za straconego gola Dolha nie przenosi winy, gdyż był zasłonięty i mógł nie widzieć lecącej piłki.

Osobną historią jest postawa Pawła Brożka. Młody napastnik musi zacząć wykorzystywać sytuacje, które potrafi wypracowywać wraz z całym zespołem, bo inaczej ciężko będzie o nim mówić "snajper". Niestety, ilość sytuacji, które zmarnował w niedzielę Paweł można by wymieniać prawie równie długo, jak udane interwencje Emy. I podobnie jak u Emy, tylko jedno zagranie było wyjątkiem potwierdzającym regułę.

Biuro Prasowe Wisła Kraków SSA