Pierwszy z wspomnianych meczów odbył się w 1976 roku na terenie rywala, na otwartym równo dziesięć lat wcześniej nowym stadionie, który wybudowano w miejsce poprzedniego, który doszczętnie spłonął. To spotkanie przyszło zawodnikom obu drużyn rozgrywać w bardzo trudnych warunkach: ze względu na termin rozgrywek, które rokrocznie odbywały się w styczniu, boisko pokryte było śniegiem, a temperatura spadła do kilku kresek poniżej zera. Z warunkami atmosferycznymi lepiej poradzili sobie piłkarze Białej Gwiazdy, którzy już w trzeciej minucie za sprawą Kazimierza Kmiecika pokonującego bramkarza Pasów wyszli na prowadzenie. Zaledwie kilkanaście minut później kibice Wisły zgromadzeni w ten mroźny dzień mogli cieszyć się z kolejnego trafienia, tym razem autorstwa Kazimierza Gazdy. Druga odsłona tylko potwierdziła wyższość zespołu Białej Gwiazdy, który pomimo okresu przygotowawczego zaaplikował Cracovii jeszcze trzy bramki za sprawą Marka Kusto, Zdzisława Kapki oraz ponownie Kazimierza Kmiecika. Honorowe trafienie zapewnił Pasom Mieczysław Grzesiak. To przekonujące zwycięstwo było tym samym 59. wygraną Białej Gwiazdy w spotkaniach derbowych.